هر برنامه یا بازی، ساده یا حرفه ای، چه طولانی و چه کوتاه دارای چندین متغیر است که هر کدام اطلاعات خاصی را نگه داری می کنند. برای مثال متغیر مربوط به امتیاز بازیکن اطلاعات خاص خود را دارد و متغیر مربوط به نام بازیکن هم اطلاعات دیگری را نگه داری می کند. در تعریف متغیر اولین چیزی که مشخص می شود نام متغیر است و بعد مقدار متغیر تعیین می شود. حال در بازی یا برنامه ای که چندین متغیر دارد باید نام های مناسبی برای متغیر ها استفاده کرد تا در شناسایی آنها به مشکل برنخوریم. اسم گذاری متغیر ها هم دارای اصولی است که در بعضی موارد با توجه به زبان برنامه نویسی قابل تغییر هستند. اما بیشتر این اصول برای تعریف متغیر یکسان هستند.

برای تعریف متغیر باید نام آن را متناسب با مقدارش تعریف کنید. یعنی نام هر متغیر وابسته به چیزی است که نگه داری می شود. برای مثال متغیری که امتیاز بازیکن را نگه می دارد باید هم به بازیکن ربط داشته باشد هم به امتیاز. برای مثال userscore می تواند نام مناسبی برای تعریف این متغیر باشد. اما اصول متغیر نویسی در این متغیر رعایت نشده است.

یکی از روش هایی که می توانید برای متغیر نویسی استفاده کنید نحوه متغیر نویسی شتری است. این روش برای این به این نام نام گذاری شده که مانند کوهان های شتر، نام متغیر بالا و پایین می رود.

در این روش اگر متغیر یک واژه ای باشد، تمام حروف آن به صورت کوچک نوشته می شود. برای مثال متغیری ک یک عدد در خود نگه داری می کند به صورت زیر نوشته می شود:

number = x

در صورتی که متغیر از دو واژه یا بیشتر تشکیل شده باشد، واژۀ اول به صورت کامل با حروف کوچک و بقیه واژه ها فقط با حرف اول بزرگ نوشته می شوند. برای مثال متغیری که از اطلاعات کاربر، نام آن را نگه می دارد بهتر است دو واژه ای باشد که به صورت زیر نوشته می شود:

userInformation = x

همان طور که می بینید واژه اول با حروف کوچک و حرف اول واژه دوم بزرگ است. این گونه خوانایی متغیر بسیار بهتر می شود.

متغیر های دیگری هم وجود دارند که فقط مقداری true و false و یا همان bool را نگه داری می کنند. به این نوع متغیر ها، متغیر های boolean می گویند.

این متغیر ها باید به همان روش شتری و به شکل سوالی ساخته شوند. برای مثال می خواهیم متغیری بسازیم که مشخص کند کاربر اجازه شروع دارد یا نه. این متغیر ها هم معمولاً همه دو واژه ای یا بیشتر هستند:

canStart = true

هر چند انواع دیگری برای نوشتن متغیر وجود دارد ولی این روش، روشی ساده و کارآمد هم برای پروژه های کوچک هم برای پروژه های بزرگ مناسب است.